مانند هر فناوری جدید، درک NFT ها و هر چیزی که در فضای اینترنت اتفاق می‌افتد می‌تواند چالش برانگیز باشد. اما جای نگرانی نیست: ما اینجا در سکویا می‌خواهیم توضیح دهیم NFT چیست و چگونه ساخته می‌شوند؟ از مزایا و معایب آنها می‌گوییم و نحوه انتخاب بهترین ان اف تی را برایتان بیان می‌کنیم.
NFT چیست؟
ان اف تی یک توکن غیر قابل تعویض و یک واحد منحصر به فرد از داده‌ها در یک بلاکچین است که می‌تواند به اشیاء دیجیتال و فیزیکی متصل شود تا یک مدرک تغییرناپذیر از مالکیت ارائه دهد. داده‌های یک NFT را می‌توان به تصاویر دیجیتال، آهنگ‌ها، فیلم‌ها، آواتارها و موارد دیگر مرتبط کرد. با این حال، می‌توان از آنها برای دسترسی صاحب NFT به کالاهای انحصاری، بلیط‌های رویدادهای زنده یا دیجیتال، یا مرتبط شدن با دارایی‌های فیزیکی مانند اتومبیل، قایق‌های تفریحی و موارد دیگر استفاده کرد.
از این نظر، NFT ها به افراد اجازه می دهند تا با استفاده از فناوری بلاک چین، اقلامی را به روشی که به راحتی قابل تایید است، ایجاد کنند، بخرند و بفروشند. اما به خاطر داشته باشید که، هنگام خرید NFT، حق نسخه‌برداری، حقوق مالکیت معنوی، یا حقوق تجاری هیچ دارایی اساسی را خریداری نمی‌کنید. بگذارید در ادامه برایتان کامل از فرایند ایجاد و ان اف تی بگوییم:
یک فرد (یا شرکت) دارایی منحصر به فردی را برای فروش به عنوان NFT انتخاب می کند.
آنها شی را از طریق فرآیندی به نام “minting” که NFT را ایجاد می‌کند، به یک بلاک چین اضافه می کنند که از NFT ها پشتیبانی می‌کند.
NFT اکنون آن مورد را در بلاک چین نشان می‌دهد و اثبات مالکیت را در یک رکورد تغییرناپذیر تأیید می‌کند.
NFT را می توان به عنوان بخشی از یک مجموعه خصوصی نگهداری کرد، یا می‌توان آن را با استفاده از بازارها و حراج های NFT خریداری، فروخت و معامله کرد.
NFT چه تفاوتی با ارز دیجیتال دارد؟
درست مانند پول موجود در حساب بانکی شما، ارز دیجیتال همان چیزی است که برای هر و همه تراکنش‌های روی بلاک چین استفاده می‌کنید. ارز دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی های رمزنگاری خریداری کرد یا به ارزهای فیات (دلار، یورو، ین و غیره) تبدیل کرد. در مقابل، NFT دارایی منحصر به فرد و غیرقابل جایگزینی است که با استفاده از ارز دیجیتال خریداری می شود. می‌تواند مستقل از ارزی که برای خرید آن استفاده می‌شود، ارزش کسب کند یا از دست بدهد، درست مانند یک کارت تجاری محبوب یا یک قطعه هنری منحصر به فرد. از این نظر، NFTها غیرقابل تعویض و ارزهای دیجیتال قابل تعویض هستند.
برای درک بهتر این موضوع، منطقی است که به ارزهای سنتی فیات فکر کنیم. اگر از شما می خواستیم که اجازه دهید یک دلار قرض کنیم، کیف پول خود را باز نمی کردید و نمی گفتید: “کدام دلار می خواهید؟” انجام این کار احمقانه است، زیرا هر اسکناس ۱ دلاری نشان دهنده یک چیز است و می توان آن را با هر اسکناس ۱ دلاری دیگری مبادله کرد. دلیلش این است که دلار آمریکا قابل تعویض است. ارزهای دیجیتال نیز قابل تعویض هستند. آنها منحصر به فرد نیستند و به راحتی قابل معامله و جایگزینی هستند.
از طرف دیگر، NFT ها غیر قابل تعویض هستند به این معنا که هیچ دو یکسان نیستند. هر NFT یک واحد منحصر به فرد از داده است که نمی توان آن را با نسخه یکسان جایگزین کرد زیرا نسخه مشابهی وجود ندارد.
وقتی صحبت از NFT ها می شود، منحصر به فرد بودن و کمیابی جذابیت و مطلوبیت آنها را افزایش می دهد. و همانطور که در مورد تمام اقلام کمیاب صادق است، این کمبود به افراد اجازه می دهد تا NFT های خود را با قیمت های بالاتر بفروشند.
چرا NFT وجود دارد؟
تقاضا برای هنر NFT اخیراً افزایش یافته است. با این حال، هنوز شک و تردید زیادی وجود دارد. به هر حال، NFT ها عموماً به فایل های دیجیتال گره خورده اند. داشتن چنین NFT چه تفاوتی با اسکرین شات یک عکس دارد؟ آیا “اثبات مالکیت” به معنای چیزی است؟ برای کمک به تصمیم گیری، در اینجا برخی از دلایل اصلی که چرا مردم NFT دارند آورده شده است.
۱) تامین مالی هنرمندان
ناشران، تولیدکنندگان، و خانه‌های حراج اغلب سازندگانی را که دارای بازوی قوی هستند، قراردادهایی می‌بندند که منافع آنها را تامین نمی‌کند. با NFT ها، هنرمندان می‌توانند آثار خود را به طور مستقل ضرب کرده و بفروشند و به آنها اجازه می‌دهد IP و کنترل خلاقانه خود را حفظ کنند. هنرمندان همچنین می توانند از فروش ثانویه آثار خود حق امتیاز کسب کنند.
از این نظر، ان اف تی ها با دور زدن دروازه بان هایی که در حال حاضر صنایع خلاق را کنترل می‌کنند، پتانسیل ایجاد مدل های منصفانه تری را دارند و بسیاری از افراد NFT ها را خریداری می کنند، زیرا این روشی برای توانمندسازی و حمایت مالی از سازندگان مورد علاقه آنها است.
۲) جمع آوری
با وجود هزینه کمتر از ۵ سنت، یک کارت تازه کار میکی مانتل در سال ۱۹۵۲ به قیمت ۵.۲ میلیون دلار فروخته شد. این به دلیل تاریخچه، نادر بودن و ارتباط فرهنگی کارت اتفاق افتاد. NFT ها از بسیاری جهات نسخه دیجیتالی این هستند. برای افرادی که می‌خواهند مجموعه‌ای از دارایی‌های دیجیتال بسازند، NFT فرصتی منحصر به فرد را ارائه می‌دهد که قبلاً خارج از کلکسیون‌های سنتی و بازارهای هنری وجود نداشته است.
۳) سرمایه گذاری
برخی از دارندگان ان اف تی صرفاً دارایی می‌خواهند که ارزش آن افزایش پیدا کند. در این رابطه، برخی از مجموعه‌داران، NFTها را به عنوان یک سرمایه‌گذاری در نظر می‌گیرند. مایک وینکلمن، هنرمند برجسته دیجیتال آمریکایی که با نام حرفه‌ای بیپل شناخته می‌شود، در مارس ۲۰۲۱ اثر خود را به نام Everydays: The First 5000 Days در حراج کریستی به قیمت ۶۹ میلیون دلار فروخت.
این ممکن است برای برخی عجیب به نظر برسد، زیرا همه می‌توانند تصویر را ببینند و با آن ارتباط برقرار کنند. با این حال، همانطور که اشاره شد، تنها یک مالک NFT می‌تواند وجود داشته باشد. برای برخی، این کافی است. با این حال، نوسانات بازار، سرمایه گذاری ان اف تی را به یک ریسک بالا تبدیل کرده و احتمال زیان‌های عمده وجود را دارد.
۴) حس اشتراک
مالکیت ان اف تی با مزایای اجتماعی همراه است، زیرا بسیاری از سازندگان پروژه‌های ان اف تی خود را به جوامعی پر جنب و جوش تبدیل کرده اند. شاید بتوان گفت که Bored Ape Yacht Club بهترین نمونه برای ایجاد جامعه در رابطه با پروژه NFT است. کلکسیونرها به کالاهای انحصاری، رأی در آینده پروژه، بلیت ملاقات های مجازی و موارد دیگر دسترسی دارند. به این ترتیب، برای بسیاری از کلکسیونرها، داشتن ان اف تی نحوه معاشرت با دوستان و هویت بخشی در آنها است.
اثرات زیست محیطی NFT ها
البته، رونق NFT بدون جنبه های منفی نیست. یکی از رایج ترین انتقادات مربوط به نیاز به انرژی برای عملیات بلاک چین است که از سیستم های اجماع اثبات کار برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می کنند. قبل از اینکه اتریوم با اجماع اثبات سهام ادغام شود، مکانیزم اعتبارسنجی با نیازهای انرژی که مرتباً کمتر است، مصرف انرژی اتریوم در صورت جفت شدن با بلاک چین بیت کوین با مصرف انرژی کل کشورها رقابت می کرد.
با این حال، از زمان ادغام، نیاز انرژی اتریوم به میزان خیره کننده ۹۹.۵ درصد کاهش یافته است. در گذشته، بسیاری استدلال می‌کردند که NFTها به ردپای کربن کلی بلاک چین کمک می‌کنند، زیرا استفاده از این فناوری را ترویج می‌کنند.
متأسفانه، بسیاری از استدلال‌هایی که منتقدان برای تحقیر بلاکچین اثبات کار به کار می‌برند، عمدتاً مبتنی بر اطلاعات نادرست است. بسیاری در مقالاتی که ادعا می‌کردند مقدار انرژی مورد نیاز برای انجام یک تراکنش NFT را محاسبه می‌کردند، ظاهر شدند، اما این ادعاها این واقعیت را که سازوکار اجماع اثبات کار، بلاک‌ها را استخراج می‌کند، نه تراکنش‌ها، را حذف می‌کرد و بسیاری از تراکنش‌ها می‌توانند در یک بلوک قرار بگیرند. همچنین محاسبه میزان مصرف انرژی در یک تراکنش NFT آسان نیست.
حتی اگر اینطور نبود، مهم است که هنگام اظهار نظر در مورد نیازهای انرژی یک فناوری، دیدگاه را در نظر داشته باشید. بسیاری از فناوری های دیگر نیازهای انرژی زشتی دارند. در واقع، یوتیوب و اتریوم قبلاً تقریباً ردپای کربن مشابهی داشتند. این بهانه ای در مورد بلاک چین ها و ردپای کربنی که از خود به جای می گذارند نیست، اما درک موضوع در زمینه مناسب آن بسیار مهم است. وجود هیچ فناوری به اندازه فقدان آن سازگار با محیط زیست نیست، و تصمیم گیری در مورد اینکه کدام فناوری ها به اندازه کافی ارزشمند برای ادامه استفاده از آن هستند، یک گفتگوی مداوم است.
علاوه بر این، برخی از بلاک چین ها در حال حاضر برای حل مشکل انرژی بلاک چین در حال حرکت هستند. برای مثال، سولانا از ترکیب منحصربه‌فردی از اثبات تاریخ (PoH) استفاده می‌کند، و چندین زنجیره از نسخه‌ای از مکانیسم‌های اثبات سهام برای مدیریت اساسی مصرف انرژی خود استفاده می‌کنند. برای مثال، مکانیسم اثبات سهام مایع (LPoS) که توسط تزوس به کار می‌رود، تقریباً دو میلیون برابر انرژی کمتری نسبت به قبل از ادغام اتریوم مصرف می‌کند.
انتقادهای معتبر زیادی در مورد فناوری بلاک چین وجود دارد، اما شاید سوال بهتری برای پرسیدن این باشد که آیا انتشاراتی که فضای NFT را پوشش می‌دهند، قبل از بدگویی کردن آن، کار بهتری در تحلیل واقعیت‌ها انجام می‌دهند یا خیر.
