این روزها بازار پر تب و تاب ارزهای دیجیتال و فناوری جذاب بلاکچین جهان را در بر گرفته‌اند. همین گستردگی باعث می‌شود بپرسیم که آیا امکان دارد که ارزهای دیجیتال جایگزین دلار، یورو، پوند و سایر پول‌های فیات شوند؟ این سوالی جالب و پیچیده‌ای است که شاید حداقل یک بار به ذهنمان خطور کرده باشد. در این مقاله می‌خواهیم به این سوال بپردازیم که آیا ارزهای دیجیتال جایگزین دلار آمریکا می‌شوند؟
ارز دیجیتال بهتر است یا دلار
اولاً، هر چیزی را که خریدار و فروشنده به عنوان مناقصه مبادله بر آن توافق کنند، می‌توان پول نامید. قرن‌هاست که کالاها به این شکل مبادله می‌شدند. امروزه هر کشوری نهاد نظارتی و واحد پولی خود را دارد که به طور گسترده در قلمرو آن پذیرفته شده است. تمام ارزهای فیات به شدت توسط موسسات مالی و دولت‌ها تنظیم و متمرکز می‌شوند. بیت کوین، یکی از اولین ارزهای رمزنگاری شده است که در سال ۲۰۰۸ ظهور کرد و پس از آن موج گسترده‌ای در بازارهای مالی ایجاد شد. اخیراً السالوادور بیت کوین را به عنوان یک مناقصه رسمی قانونی کرده و همین امر می‌تواند نمونه‌ای برای جهانیان باشد که از آن پیروی کنند. اما سوالی به وجود می‌آید که آیا امکان‌سنجی و پذیرش ارزهای دیجیتال به صورت رسمی توسط دولت‌های مختلف در سراسر جهان وجود دارد؟
چرا ارز دیجیتال رسمی نیست؟
بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند دیلویت تحقیقات و مطالعات گسترده‌ای در زمینه قانونی کردن ارزهای دیجیتال انجام داده‌اند. برخی حتی پیش بینی کرده‌اند که انقلابی شدن کل سیستم مالی می‌تواند در دهه آینده امکان پذیر باشد. البته، برخی استدلال می‌کنند که ممکن است ۲۵ تا ۳۰ سال نیز طول بکشد.
اولاً، انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین، بیت کوین کش و بسیاری دیگر در بازار وجود دارد و هر کدام دارای شبکه عملیاتی و ارزش گذاری بازار خود هستند. این ارزهای رمزنگاری شده توسط هیچ آژانسی که اتفاقاً ستون فقرات ارز غیرمتمرکز است، تنظیم نمی‌شوند. همین امر می‌تواند دلیلی برای بی اعتبار نامیده شدن پول قانونی دانست. کریپتوکارنسی‌ها ماهیتی بسیار فرار دارند و ارزش آنها توسط هیچ منبع ملموسی پشتیبانی نمی‌شود. تنها چیزی که می‌دانیم این است که تنها ۲۱ میلیون بیت‌کوین وجود خواهد داشت و با کاهش تعداد بیت‌کوین‌ها، استخراج آنها سخت‌تر می‌شود. اما سایر ارزهای دیجیتال دارای مقادیر متفاوتی هستند. تعداد ارزهایی که باید در یک کشور چاپ شوند توسط آژانس‌های مرکزی بر اساس عوامل داخلی و خارجی تنظیم می‌شود، در حالی که هیچ‌یک در مورد ارزهای رمزنگاری‌شده قدرت نظارتی یکسانی ندارند. با قانونی‌کردن ارزهای دیجیتال، دولت ها و آژانس‌های مالی کنترل خود را بر اقتصاد از دست خواهند داد.
دلیل غیرقانونی بودن ارزهای رمزنگاری
تراکنش‌های ارزهای دیجیتال ایمن هستند و زیرا نمی‌توان آنها را ردیابی کرد. البته امکان دارد که توسط پول‌شویی‌ها، دلالان بازار سیاه مورد سوء استفاده قرار بگیرد و این بزرگترین نگرانی دولت‌ها در سراسر جهان است. درنظر داشته باشید که برای راه اندازی و حفظ شبکه بیت کوین باید معادل مصرف برق کشور آرژانتین، استفاده کرد. همین امر می‌تواند دلیلی برای عدم پذیرش ارز دیجیتال به عنوان یک پول قانونی باشد.
چالش‌ها فقط اینها نیستند، بسیاری از مسائل فنی ناگفته دیگر را نمی‌توان نادیده گرفت. هر زمان که تراکنش بیت کوین انجام می‌شود، تراکنش در هر سرور در شبکه روی بیت کوین ثبت می‌شود و بسیار زمان بر است. بنابراین، سرعت نیز یکی از نگرانی‌های کنونی است و ممکن است با پیشرفت فناوری حل شود.
آینده برای دلار است یا ارز دیجیتال
بیایید بگوییم که در ۵ تا ۶ سال آینده، ما فناوری خود را ارتقا داده‌ایم تا تمام امکان‌سنجی فنی حفظ یک ارز دیجیتال به‌عنوان یک مناقصه قانونی را برآورده کنیم. بنابراین پذیرش ارزهای رمزنگاری توسط دولت‌های مختلف در سراسر جهان فراهم خواهد شد. بیایید فرض کنیم که در یک روز خوب، هر ملتی آن را به عنوان یک گرایش قانونی در سراسر جهان می‌پذیرد، برای دوستداران فناوری شگفت انگیز به نظر می رسد.
اما ما هنوز تفاوت نرخ ارز موجود در سراسر جهان را در نظر نگرفته ایم، پذیرش یک واحد پولی به معنای باطل کردن همه نرخ های مبادله است. آیا کشورها موافقت خواهند کرد که بدون دلار، بدون یورو و فقط کریپتو باشد، زیرا تولید ناخالص داخلی و اقتصاد آنها در مقیاس بسیار بزرگی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. قانونی کردن ارزهای دیجیتال مختلف برای هر کشوری موضوعی پیچیده‌ای است و مشکلات بیشتری را به همراه خواهد داشت.
بنابراین، به طور خلاصه، می‌توان گفت که پذیرش کریپتوها به‌عنوان مناقصه قانونی یک راه‌شکنی انقلابی برای جهان خواهد بود، اما قبل از این که اتفاق بیفتد راهی وجود دارد و در آینده نزدیک خواهد بود، اما نه به زودی.
